|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ชื่อสามัญภาษาไทย | แก้ว |
| ชื่อสามัญภาษาอังกฤษ | Andaman satinwood, Chinese box tree, Orange jasmine |
| ชื่อวิทยาศาสตร์ | Murraya paniculata (L.) Jack. |
| ชื่อพ้อง | Chaleas paniculata L. |
| ชื่อวงศ์ | Rutaceae |
| ชื่อท้องถิ่น | แก้วพริก, ตะไหลแก้ว (ภาคเหนือ), จ๊าพริก (ลำปาง), แก้ว, แก้วขาว (ภาคกลาง), แก้วลาย (สระบุรี), กะมูนิง (มลายู-ปัตตานี), แก้วขี้ไก่ (ยะลา) |
แก้วเป็นไม้พุ่มกึ่งไม้ต้น ขนาดเล็ก สูงประมาณ 5 - 8 เมตร เปลือกสีขาวปนเทาแตกเป็นร่องตามยาว แตกกิ่งก้านเล็กเป็นพุ่มแน่น ใบ เป็นใบประกอบแบบขนนกปลายคี่ เป็นช่อเรียงเวียนสลับ ช่อหนึ่งมีใบย่อย 3 - 7 ใบ ใบคู่ล่างมักมีขนาดเล็ก ลักษณะรูปใบมีหลายแบบ เช่น รูปไข่ รูปรี รูปข้าวหลามตัดเบี้ยว โคนใบสอบ ขอบใบเรียบ หรือเป็นคลื่นเล็กน้อย ปลายหยักเป็นแอ่งตื้นๆ เนื้อในมีต่อมน้ำมัน เมื่อส่องกับแสงแดดจะเห็นเป็นจุดใสๆ เป็นพุ่มแน่นทึบสีเขียวเข้มและเป็นมัน ขยี้ดมมีกลิ่นฉุนเผ็ดร้อน ดอก มีสีขาวบริสุทธิ์ ออกเดี่ยวๆ หรือออกเป็นกระจุก หรือช่อสั้นๆ ช่อละ 2 - 3 ดอก กลีบเลี้ยงมี 5 กลีบ กลีบดอกมี 5 กลีบ ร่วงง่าย บานเวลากลางคืน มีกลิ่นหอม ผล เป็นผลแบบมีเนื้อหลายเมล็ด ลักษณะรูปไข่หรือรูปรี ปลายทู่กว้าง ผลอ่อนสีเขียวพอสุกเป็นสีส้มอมแดง ผิวมีต่อมน้ำมัน เมล็ด ลักษณะรูปไข่ มีขนหนาและเหนียวหุ้มรอบเมล็ด | |
| |
| |
| |