|
ชื่อสามัญภาษาไทย | เตยหอม |
ชื่อสามัญภาษาอังกฤษ | Pandanus Palm, Fragrant Pandan, Pandom wangi. Palm, Burmese Fishtail Palm, Clustered Fishtail Palm, Common Fishtail Palm, Wart Fishtail Palm, Tufted Fishtail Palm |
ชื่อที่เกี่ยวข้อง | ปาแนะวองิง |
ชื่อวิทยาศาสตร์ | Pandanus amaryllifolius Roxb. |
ชื่อพ้อง | Pandanus Orderus Ridl. |
ชื่อวงศ์ | Pandanaceae |
ชื่อท้องถิ่น | ใบเตย, ต้นเตย, เตยหอมใหญ่, เตยหอมเล็ก (ภาคกลาง), หวานข้าวใหม่ (ภาคเหนือ), พังลั้ง (จีน) |
เตยหอมเป็นพืชใบเลี้ยงเดี่ยวลักษณะแตกกอเป็นพุ่มขนาดเล็ก ลำต้นเป็นข้อ ใบออกเป็นพุ่มบริเวณปลายยอด เมื่อโตจะมีรากค้ำจุนช่วยพยุงลำต้นไว้ ใบเป็นใบเดี่ยวเรียงสลับเวียนเป็นเกลียวขึ้นไปจนถึงยอด ลักษณะใบยาวเรียวคล้ายใบหอก ปลายใบแหลม ขอบใบเรียบ ผิวใบเป็นมัน เส้นกลางใบเว้าลึกเป็นแอ่ง ถ้าดูด้านท้องใบจะเห็นเป็นรูปคล้ายกระดูกงูเรือ ใบมีกลิ่นหอม | |
| |
| |
|