มะดัน   ชื่อสามัญภาษาไทย มะดัน   ชื่อสามัญภาษาอังกฤษ Madan   ชื่อวิทยาศาสตร์ Garcinia schomburgkiana Pierre   ชื่อวงศ์ Clusiaceae   ชื่อท้องถิ่น ส้มมะดัน, ส้มไม่รู้ถอย     สรรพคุณทั่วไป แก้อาการคอแห้ง ช่วยทำให้ชุ่มชื่นคอ (ผล) ใบและรากปรุงเป็นยาต้มรับประทานแก้กระษัย (รก, ราก, ใบ, ผล, เปลือกต้น) ใบปรุงเป็นยาต้ม ช่วยขับฟอกโลหิต (รก, ราก, ใบ, ผล, เปลือกต้น) ช่วยแก้เบาหวาน (ราก) มะดันมีสรรพคุณช่วยรักษาไข้หวัด (รก, ราก, ใบ, ผล, เปลือกต้น) ช่วยแก้ไข้ทับระดู (รก, ราก, เปลือกต้น) ช่วยแก้อาการหวัด (ใบ) ช่วยแก้อาการไอ ด้วยการทำเป็นยาสูตรดองเปรี้ยวเค็ม (ใบ, ผล) ใช้เป็นยาแก้เสมหะ เสมหะพิการ กัดเสมหะในลำคอได้เป็นอย่างดี หรือจะปรุงเป็นยาต้มกินก็ได้ (รก, ราก, ใบ, ผล, เปลือกต้น) สรรพคุณของมะดัน ผลใช้ทำเป็นยาดองเปรี้ยวเค็ม ช่วยฟอกเสมหะ ล้างเสมหะ (ผล) ผลมะดันนำมาดองน้ำเกลือ ใช้รับประทานเพื่อแก้อาการน้ำลายเหนียวหรือเป็นเมือกในลำคอ (ผล) ใช้เป็นยาระบายอ่อน ๆ โดยปรุงเป็นยาต้ม (ราก) ช่วยขับปัสสาวะ (ราก, ใบ) ใบมะดันและรากปรุงเป็นยาต้มช่วยแก้ระดูเสียในสตรี แก้ประจำเดือนมาไม่ปกติ หรือจะทำเป็นยาดองเปรี้ยวเค็มก็ได้เช่นกัน (ราก, ใบ, ผล)     แหล่งข้อมูลอ้างอิง สำนักงานโครงการอนุรักษ์พันธุกรรมพืชอันเนื่องมาจากพระราชดำริ สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี, เว็บไซต์สำนักวิจัยและส่งเสริมวิชาการการเกษตร มหาวิทยาลัยแม่โจ้, เว็บไซต์หมอชาวบ้าน https://medthai.com/มะดัน/