ปอกะบิด
  ชื่อสามัญภาษาไทยปอกะบิด
  ชื่อสามัญภาษาอังกฤษEast indian screw tree
  ชื่อวิทยาศาสตร์Helicteres isora L.
  ชื่อวงศ์Malvaceae
  ชื่อท้องถิ่นปอกะบิด ปอทับ มะปิด มะบิด (พายัพ) ขี้อ้นใหญ่ ปอลิงไซ (ภาคเหนือ) ลูกบิด (ไทยภาคกลาง) ซ้อ (กะเหรี่ยง เชียงใหม่) เซ้าจี (สระบุรี)
 
 
ลักษณะทางพฤกษศาสตร์

ปอกะบิด เป็นไม้พุ่มขนาดเล็ก สูงประมาณ 1-2 เมตร ลักษณะของลำต้นดูกลมเรียวอ่อนดูคล้ายเถา 

เปลือกนอกมีสีเทา และมีดอกปอกะบิด รวมไปถึง ฝักปอกะบิด หรือส่วนของผลปอกะบิดจะเป็นฝักกลมบิดเป็นเกลียว มีความยาวประมาณ 2-3 นิ้ว 

ผลอ่อนมีสีเขียวเมื่อแก่จะจะเป็นสีดำแห้งด้าน และยังถือว่าเป็นพืชสมุนไพรที่สามารถรักษาโรคได้หลายชนิด

สรรพคุณทั่วไป

  • ใช้นวดบรรเทาอาการปวดเมื่อย(น้ำมัน)
  • ใช้ในการทำให้อาเจียน
  • แก้ไข้
  • ใช่ถอนพิษเมาเบื่อ
  • ช่วยให้เจริญอาหาร
  • แก้อาเจียนอาหาร
  • แก้โรคท้องร่วง
  • รักษากามโรค
  • ใช้บำรุงหัวใจ
  • แก้ประจำเดือนมากกว่าปกติ
  • แก้ฟกช้ำ
  • รักษาฝีหนอง
  • ใช้ฟอกปอด
  • ช่วยเร่งการคลอด
  • แก้เวียนศีรษะ
  • ช่วยบรรเทาอาการไอ
  • ช่วยลดเสมหะ
  • ช่วยลดอาการอักเสบของลำคอ
  • แก้เมาค้าง
  • แก้ร้อนดับกระหาย
  • แก้อาเจียนเป็นเลือด
  • แก้แน่นหน้าอก
  • ใช่เป็นยาชูกำลัง (ราก)
  • ลดไข้ (ราก)
  • อาการคัน (ราก)

 
 
วิธีใช้โดยทั่วไป

  • อย่างแรกให้นำฝักปอกะบิดไปต้มในน้ำร้อน 25 ฝักต่อน้ำ 1.5 ลิตร ใช้เวลาต้มประมาณ 20 นาที แล้วเอาน้ำมาดื่มเป็นชา โดยดื่มได้ทั้งร้อนและเย็น (ฝักปอกะบิดที่นำไปต้ม สามารถต้มได้ถึง 4 ครั้งหรือจนกว่าสีจะจางแล้วค่อยเปลี่ยน)

แหล่งข้อมูลอ้างอิง

  1. วิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
  2. เว็บไซต์องค์การสวนพฤกษศาสตร์ กระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม
  3. เว็บไซต์คณะเภสัชศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดล