|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ชื่อสามัญภาษาไทย | ไผ่เหลือง |
| ชื่อสามัญภาษาอังกฤษ | Common Bamboo, Golden Bamboo |
| ชื่อที่เกี่ยวข้อง | ไผ่เหลือง ไผ่หลวง ไผ่ซางคำ จันคำ ไผ่จีน ไผ่รีไช |
| ชื่อวิทยาศาสตร์ | Bambusa vulgaris Schrad |
| ชื่อวงศ์ | Annonaceae |
| ชื่อท้องถิ่น | บูโละกูนิง (มลายู-ยะลา) |
ไผ่เหลืองเป็นพืชล้มลุกอายุหลายปี เป็นไม้พุ่มเป็นกอ สูง 8-15 เมตร ลำต้นทรงกระบอกกลวง ตั้งตรง เส้นผ่าศูนย์กลาง 7-12 เซนติเมตร สีเหลือง มีแถบริ้วเขียวตามความยาวของปล้อง ผิวเรียบ ข้อปล้องยาว 20-25 เซนติเมตร ใบ ใบเดี่ยว เรียงสลับที่ปลายกิ่ง รูปใบหอก กว้าง 1-2 เซนติเมตร ยาว 5-15 เซนติเมตร ปลายแหลม โคนสอบ ขอบเรียบ แผ่นใบสีเขียว เส้นกลางใบสีเหลือง ก้านใบสีเขียว มีกาบสีเหลืองหุ้มบริเวณข้อก้านใบ ดอก ออกดอกเป็นช่อ ที่ปลายกิ่ง ดอกสีขาว ขนาดเล็ก | |
มีสรรพคุณทางยา โดยสามารถนำทุกส่วนมาต้มน้ำดื่ม ช่วยลดไข้ ช่วยละลายเสมหะ รักษาโรคบิด แก้อาการท้องเสีย ช่วยขับระดู ช่วยขับลม และช่วยขับปัสสาวะ | |
ไผ่สีทอง และไผ่เหลือง นำทุกส่วนมาต้มน้ำดื่ม ส่วนหน่อใช้ประกอบอาหาร | |
http://srdi.yru.ac.th/bcqy/page/1102/ไผ่เหลือง_(สันติ2).html https://puechkaset.comไผ่สีทองไผ่สีเหลือง/ | |