|
ชื่อสามัญภาษาไทย | เกด |
ชื่อวิทยาศาสตร์ | Pandanus tectorius Blume |
ชื่อวงศ์ | Pandanaceae |
ชื่อท้องถิ่น | ต้นเตยหนาม, การะเกด, การะเกดด่าง, ลำเจียกหนู (กทม), เตยด่าง, เตยหอม (กลาง) |
เกดเป็นไม้ต้นขนาดใหญ่ ลำต้นค่อนข้างเปลาตรง เปลือกแตกเป็นสะเก็ดสีดำเนื้อไม้สีน้ำตาลแดง เสี้ยนสน แต่เหนียวและแข็งมาก กิ่งมักคดงอเป็นข้อศอก เรือนพุ่มเป็นกลุ่มกลม ไม่ผลัดใบ ต้นเล็กจะมีกิ่งลักษณะคล้ายหนาม มีใบติดเวียนกันเป็นกลุ่มตามปลาย ๆ กิ่ง ปลายหนามลำต้นยังเล็กอยู่ ถ้าสับเปลือกดูจะมียางขาวซึมออกมา ใบเกด รูปไข่กลับ ปลายใบผายกว้าง และมักหยักเว้าเข้า ใบจะเรียวสอบมาทางโคนใบ เนื้อใบละเอียดเป็นมันทางด้านบนและมักเป็นคราบขาวทางด้านล่าง แขนงใบมักขนานกันและค่อนข้างถี่ ดอกเกด ออกเป็นกระจุก ๆ ละ 3-5 ดอก ตามง่ามใบของกิ่งแขนงมีสีเหลืองอ่อน กลิ่นหอม ดอกบานจะกว้างประมาณ 0.7 ซม. กลีบดอกเป็นฝอยเล็ก ๆ ก้านดอกยาวประมาณ 1 ซม. ผลเกด ผลกลม โตประมาณ 1-1.5 ซม. มีเนื้อเยื่อหุ้ม เมื่อสุกสีเหลืองแสด เมล็ดมี 1-2 เมล็ด | |
| |
|