ขี้เหล็กอเมริกัน
  ชื่อสามัญภาษาไทยขี้เหล็กอเมริกัน
  ชื่อสามัญภาษาอังกฤษAmerican Cassia
  ชื่อวิทยาศาสตร์Senna spectabilis (DC.) H.S.Irwin & Barneby
  ชื่อพ้องCassia spectabilis DC.
  ชื่อวงศ์Fabaceae
  ชื่อท้องถิ่นขี้เหล็กอเมริกา (เชียงใหม่)[1], ขี้เหล็กอเมริกัน ทองนพคุณ (กรุงเทพฯ) 
 
 
ลักษณะทางพฤกษศาสตร์

ขี้เหล็กอเมริกันมีถิ่นกำเนิดในอเมริกาเขตร้อน จัดเป็นไม้ยืนต้นขนาดเล็กถึงขนาดกลาง มีความสูงของต้นได้ประมาณ 5-10 เมตร ขนาดทรงพุ่มประมาณ 4-6 เมตร ทรงพุ่มแผ่กว้าง เปลือกลำต้นเป็นสีน้ำตาลเข้ม ค่อนข้างเรียบหรือแตกเป็นร่องตื้นตามยาว ส่วนที่ยังอ่อนอยู่จะมีขนอ่อน ๆ ขึ้นปกคลุม ขยายพันธุ์ด้วยวิธีการเพาะเมล็ด เจริญเติบโตได้ดีในดินร่วน ชอบสภาพอากาศเย็น น้ำปานกลาง และแสงแดดจัด

ใบเป็นใบประกอบแบบขนนกปลายคี่ ออกเรียงสลับ มีใบย่อยประมาณ 10-15 คู่ แกนกลางใบประกอบยาวประมาณ 25-30 เซนติเมตร ลักษณะของใบย่อยเป็นรูปวงรี ปลายใบแหลมหรือเป็นติ่งแหลม โคนใบมนหรือเบี้ยว ส่วนขอบใบเรียบ ใบมีขนาดกว้างประมาณ 1-2 เซนติเมตร และยาวประมาณ 3-7 เซนติเมตร แผ่นใบบางอ่อนเป็นสีเขียวสด หลังใบด้านบนเรียบ ส่วนท้องมีขนละเอียดนาบไปกับแผ่นใบ

ออกดอกเป็นช่อแบบแยกแขนงขนาดใหญ่ที่ปลายกิ่ง ช่อดอกตั้งยาวประมาณ 30-40 เซนติเมตร มีดอกย่อยจำนวนมาก ดอกย่อยเป็นรูปดอกหางนกยูง มีประมาณ 6-60 ดอก มีกลีบเลี้ยงสีเขียว 5 กลีบ ส่วนกลีบดอกมี 5 กลีบ เป็นสีเหลืองสด ขนาดไม่เท่ากัน ดอกมีเกสรเพศผู้ 10 อัน เป็นหมัน 3 อัน และดอกมีขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 2.5-4 เซนติเมตร สามารถออกดอกได้ตลอดทั้งปี

ผลมีลักษณะฝักรูปขอบขนานแคบหรือรูปทรงกระบอก ฝักมีขนาดกว้างประมาณ 0.8-1.3 เซนติเมตร และยาวประมาณ 15-30 เซนติเมตร ฝักอ่อนเป็นสีเขียวสด เมื่อสุกจะเปลี่ยนสีน้ำตาลเข้ม เมื่อฝักแก่จะแตกออกเป็น 2 ซีกตามตะเข็บ ภายในฝักมีเมล็ดประมาณ 50-70 เมล็ด ลักษณะของเมล็ดเป็นรูปรีสีน้ำตาล สามารถติดผลได้ตลอดทั้งปี

สรรพคุณทั่วไป

  • ชาวเขาเผ่าแม้วจะใช้ใบและก้าน(ใช้อย่างเดียวหรือผสมกับสมุนไพรชนิดอื่น) นำมาต้มอบไอน้ำ เพื่อรักษาอาการตัวเหลือง ดีซ่าน 
  • ใบและก้านใบนำมาต้มอบไอน้ำ ช่วยรักษาคนติดฝิ่น 
  • ใบและดอกใช้เป็นยาถ่ายเสมหะ 
  • ใบและดอกมีสรรพคุณเป็นยาระบาย 
  • ใช้เป็นยาถ่ายโลหิตระดูของสตรี โดยมากจะใช้ร่วมกับแก่นขี้เหล็ก และแก่นแสมทะเล 
  • ใบและดอกช่วยทำให้เส้นเอ็นหย่อน

 
 
แหล่งข้อมูลอ้างอิง

  1. หนังสือสมุนไพรพื้นบ้านล้านนา.  (ภาควิชาเภสัชพฤกษศาสตร์ คณะเภสัชศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดล).  “สุวรรณพฤกษ์”.  หน้า 64.
  2. ฐานข้อมูลพรรณไม้ องค์การสวนพฤกษศาสตร์, กระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม.  “ขี้เหล็กอเมริกัน”.  อ้างอิงใน : หนังสือพจนานุกรมสมุนไพรไทย (ดร.วิทย์ เที่ยงบูรณธรรม).  [ออนไลน์].  เข้าถึงได้จาก: www.qsbg.org.  [07 ต.ค. 2014].
  3. ไทยเกษตรศาสตร์.  “ขี้เหล็กอเมริกัน”.  อ้างอิงใน : หนังสือวัลลิ์รุกขบุปผชาติตามรอยพระบาทบรมราชกุมารี.  [ออนไลน์].  เข้าถึงได้จาก : www.thaikasetsart.com.  [08 ต.ค. 2014].