|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ชื่อสามัญภาษาไทย | ตะเคียนหิน |
| ชื่อสามัญภาษาอังกฤษ | Malut thakien hin |
| ชื่อที่เกี่ยวข้อง | ตะเคียนทราย เหลาเตา ตะเคียนหนู |
| ชื่อวิทยาศาสตร์ | Hopea ferrea Laness. |
| ชื่อวงศ์ | Dipterocarpaceae |
| ชื่อท้องถิ่น | ตะเคียนหิน (ใต้) ตะเคียนหนู (นครราชสีมา) เคียนทราย (ตราด ตรัง) เหลาเตา (สุราษฎร์ธานี นครศรีธรรมราข) |
ตะเคียนหินเป็นไม้ยืนต้นขนาดกลางถึงใหญ่ สูง 15–30 เมตร เรือนยอดเป็นพุ่มกลมหรือรูปกรวยแหลม โคนต้นมีพูพอน ใบเป็นใบเดี่ยวเรียงสลับ รูปหอกแกมรูปไข่ กว้าง 2.5–3 เซนติเมตร ยาว 6–8.5 เซนติเมตร โคนใบทู่หรือกลมแล้วค่อย ๆ เรียวไปหาปลายใบ ปลายใบยาวคล้ายหาง ใบเกลี้ยงเป็นมันทั้งสองด้าน มีเส้นแขนงใบ 8–10 คู่ ก้านใบยาว 1–1.3 เซนติเมตร เมื่อแห้งจะมีสีดำ ดอกเป็นช่อแบบแยกแขนงสั้น ออกระหว่างง่ามใบหรือปลายกิ่ง มีสีขาวหรือสีเหลืองอ่อน กลีบเลี้ยงมี 5 กลีบ โคนกลีบเชื่อมติดกันเป็นรูปกรวย ปลายกลีบแยกเป็น 5 แฉก กลีบดอกมี 5 กลีบ จีบเวียนเป็นรูปกังหัน กลีบดอกยาวเป็นสองเท่าของกลีบเลี้ยง มีสีขาวหรือสีเหลืองอ่อนเช่นกัน ผลเป็นผลแห้งไม่แตก มีผิวแข็ง เป็นรูปขอบขนาน มีปีก 5 ปีก ผลและโคนปีกไม่เชื่อมติดกัน ปีกยาว 2 ปีก รูปขอบขนาน ยาวประมาณ 3 เซนติเมตร ปีกสีน้ำตาลดำ ปีกสั้น 3 ปีก สั้นมากติดกับโคนผล | |
| |
| |
| |