|
ชื่อสามัญภาษาไทย | ขิงแครง |
ชื่อสามัญภาษาอังกฤษ | Ginger |
ชื่อที่เกี่ยวข้อง | ขิงป่า |
ชื่อวิทยาศาสตร์ | Zingiber officinale Roscoe. |
ชื่อพ้อง | Amomum angustifolium Salisb., Amomum zingiber L., Amomum zinziba Hill, Zingiber aromaticum Noronha, Zingiber cholmondeleyi (F.M.Bailey) K.Schum., Zingiber missionis Wall., Zingiber officinale var., cholmondeleyi F.M.Bailey, Zingiber officinale f. macrorhizonum (Makino) M.Hiroe, Zingiber officinale f. rubens (Makino) M.Hiroe, Zingiber officinale var. rubrum Theilade, Zingiber sichuanense Z.Y.Zhu, S.L.Zhang & S.X.Chen |
ชื่อวงศ์ | Zingiberaceae |
ชื่อท้องถิ่น | ขิงแกลง ขิงแดง (จันทรบุรี)/ ขิงเผือก (เชียงใหม่)/ สะเอ (แม่ฮ่องสอน)/ ขิงบ้าน ขิงแครง ขิงป่า ขิงเขา ขิงดอกเดียว (ภาคกลาง)/ เกีย (จีนแต้จิ๋ว) |
ต้นขิงแครง เป็นไม้ล้มลุก มีเหง้าใต้ดิน ลักษณะเป็นแง่งเล็ก สั้น ข้อถี่ เนื้อมีเสี้ยนมาก และรสค่อนข้างเผ็ด เมื่อลอกเปลือกออกแล้วมีสีน้ำเงินหรือน้ำเงินปนเขียว ตาบนแง่งมีลักษณะแหลม เปลือกนอกสีน้ำตาลแกมเหลือง แทงหน่อหรือลำต้นเทียมขึ้นเป็นกอประกอบด้วยกาบหรือโคนใบหุ้มซ้อนกัน ลำต้นสูงพ้นพื้นดินขึ้นมาประมาณ 50-100 เซนติเมตร ใบ เป็นชนิดใบเดี่ยว ออกเรียงสลับกันเป็นสองแถว ใบรูปหอกเกลี้ยงๆ กว้างประมาณ 1.5-2 เซนติเมตร ยาวประมาณ 12-20 เซนติเมตร หลังใบห่อจีบเป็นรูปรางนำปลายใบสอบเรียวแหลม โคนใบสองแคบและจะเป็นกาบหุ้มลำต้นเทียม ตรงช่วงระหว่างกาบกับตัวใบจะหักโค้งเป็นข้อศอก ดอก ออกดอกเป็นช่อรูปเห็ดหรือกระบองโบราณสีขาว แทงขึ้นมาจากเหง้า ชูก้านสูงขึ้นมาประมาณ 15-25 เซนติเมตร ทุกๆ ดอกที่กาบสีเขียวปนแดงรูปโค้งๆ ห่อรองรับ กาบจะปิดแน่นเมื่อดอกยังอ่อน และจะขยายอ้าให้ เห็นดอกในภายหลัง กลีบดอกและกลีบรองกลีบดอก มีอย่างละ 3 กลีบ อุ้มน้ำ และหลุดร่วงไว โคนกลีบดอกม้วนห่อ ส่วนปลายกลีบผายกว้างออกเกสรผู้มี 6 อัน ผล ลักษณะทรงกลม แข็ง โต วัดผ่าศูนย์กลางประมาณ 1 เซนติเมตร | |
| |
| |
|